Rozdział 24

-Uuuuuuu ktoś tu chyba nie był grzeczny pod nieobecność Majki.-rozeszło się po pokoju.
-Nie mam pojęcia o co jej chodzi-zakłopotany Pit wyszedł z pokoju za dziewczyną.
Ja nie mając już ochoty na zabawę, poszłam do siebie czekałam i czekałam ale ani Justyny ani Pita nie było. Siedziałam przy zgaszonym świetle, gapiąc się w spalskie ściany.
-Jesteś z siebie zadowolona, zabrałaś mi Piotrka, to tak jakbyś zabrała mi cały sens życia.Mam nadzieje,że jesteś z siebie dumna.-Justyna krzyczy prosto w twarz, w oczach ma łzy, a głos drży jak szalony, chyba na prawdę wiązała z nim spore nadzieje.
Nic nie odpowiedziałam, nie wiedziałam co mam o tym myśleć,pobiegłam prosto do pokoju Pita i Bartka, tego drugiego na szczęście nie zastałam. Pit siedział na łóżku i  jak gdyby nigdy nic pocałował mnie czule.
-Przestań.-odsunęłam się od siatkarza-możesz mi wytłumaczyć o co  w tym chodzi,przecież miało być kurwa tak pięknie, musiałeś to zjebać?
-Nic się między nami nie wydarzyło kilka spacerów, nie powinno dawać jej żadnych nadziei.
-A jednak dały, Pit to nie jest zabawka.
-Przecież jej nie cierpisz.
-Aha czyli jeśli ja jej nie cierpię to musiałeś się zabawić jej kosztem? No w takim bądź razie dziękuje Piotruś za twoją dobroduszność.
-Majka ja traktowałem ją jak przyjaciółkę, przestań to jej wina,że nie potrafi się z tym pogodzić.
-Nie to nie jest jej wina,że dałeś jej nadzieje, i jeśli kiedykolwiek ci na mnie zależało to idź i przeproś ją najdelikatniej jak tylko potrafisz.
*
Kolejne tygodnie dzieliły nas coraz bardziej, każda rozmowa kończyła się kłótnią od akcji z Justyną nie mogłam mu zaufać, każda sekunda była coraz gorsza. A może tak miało być? Może my zwyczajnie do siebie nie pasujemy,może to wszystko nigdy nie powinno się zdarzyć, może powinnam na zawsze zostać sobie w tym swoim szarym nudnym świecie.Coraz częściej myślę,ze to jednak był błąd.
*
Liga Światowa dobiegła końca, srebro jest nasze, MŚ poszły wiele lepiej.
*
W końcu nadszedł dzień rozstrzygnięcia konkursy między mną, a Justyną obie stałyśmy już w gabinecie pani prezes która do ostatniej chwili przeglądała nasze prace.
-Dziewczyny, obie macie niesamowite zdolności,które na pewno doceni jeszcze nie jedna osoba.
Ale niestety takie są zasady, i muszę wybrać jedną z was, było bardzo trudno ale wspólnie z innymi pracownikami podjęliśmy decyzję wygrywa-wiedziałam,że moje zdjęcia nie były zadowalające, chyba bardziej skupiłam się na życiu prywatnym niż na moim zajęciu.Jednak w mojej głowie nadal tlił się płomyk nadziei.-wygrywa pani Justyna.
No i płomyk szlak trafił.
Pogratulowałam Justynie i zawiedziona wyszłam z gabinetu. W końcu wygrała lepsza.
Szłam korytarzem patrząc jak siatkarze wychodzą z pokoi z bagażami, każdy entuzjastycznie żegnał się i zbiegał po schodach ku wolności, chyba tylko ja nie cieszyłam się,że to już koniec, chyba tylko ja byłam rozczarowana zakończeniem, chyba tylko ja czułam niedosyt. Zrezygnowana siadłam przed drzwiami, i schowałam twarz w ręce.
-Co jest nie cieszysz się już koniec tego wszystkiego, widzimy się w przyszłym sezonie-Bartek usiadł obok.
-Nie widzimy się, przegrałam, jestem do niczego, dobij mnie.
-Oj mała nie płacz tylko -przytula mnie jak tylko może.
-Gdzie Pit ?
- Wyjechał jakaś godzinę temu, prosił żebym się tobą zajął, to jak jedziemy.
-To koniec prawda ?
- Jaki koniec?Czego ?
-Mnie i Pita on już mnie nie kocha.I co mam teraz zrobić,wrócić do Rzeszowa i iść na studia, mieszkać niemal obok niego i codziennie witać się z nim na chodniku? Pierdole taką przyszłość.
-To jedź ze mną ?
-Gdzie?
-Do Włoch.Ja będę grał a ty zostaniesz fotografem damy radę, zobaczysz będzie dobrze.
-Bartek muszę się zastanowić daj mi czas ok ?
- Pewnie, ale to jest świetne rozwiązanie zastanów się. A teraz daj swoje torby to zaniosę je do samochody i jedziemy.
_________________________________________________________________________________
A więc mamy ostatni rozdział, przed nami już tylko epilog ^^
Przepraszam za to w jaki sposób napisałam ten rozdział, wiem że nie należy do najlepszych, ale mam nadzieje,że epilog będzie wiele lepszy ;) Obiecuję ;D
Tak więc zbliżamy się do końca, a w mojej głowie zrodził się kolejny pomysł. I tu potrzebuje waszej POMOCY
Mianowicie za cholerę nie mogę wybrac czy bohaterem kolejnego bloga ma być Michał Kubiak, czy nieco mniej znany w blogowym świecie   Matthew Anderson ? To jak na którego stawiacie? Czekam na propozycje  w KOMENTARZACH ;)
To do epilogu ;*